Αποκλειστική συνέντευξη του εικονογράφου Γιώργου Πάλλη στο Fairytales και τον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση!
Ο εικαστικός και εκπαιδευτικός Γιώργος Πάλλης εικονογραφεί τη "Μυροβόλο Νίο" -το τρίτο βιβλίο της συγγραφέα Σοφιάννας Παϊδούση, μετά τον Παρφέ και τον Αμφικαθρέφτη-, γίνεται... λαγός και κομμάτι της ιστορίας, γιατί... "ο κόσμος των χρωμάτων, των σχημάτων και των ιστοριών, είναι ο κόσμος της φαντασίας!" (παιδιών και ενηλίκων)
Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις, όταν δεχτήκατε την πρόταση να εικονογραφήσετε τη «Μυροβόλο Νίο», από τη συγγραφέα Σοφιάννα Παϊδούση, από τη στιγμή που λάβατε και διαβάσατε το χειρόγραφο και ποιες είναι τώρα που ολοκληρώθηκε;
Χαρά και μόνο χαρά, καθώς έτυχε να είναι η εποχή της πανδημίας και η υποχρεωτική παραμονή στο σπίτι. Δε θα μπορούσε να γίνει η περίοδος της πανδημίας πιο δημιουργική, παρά μόνο με την αγαπημένη μου ενασχόληση, αυτή της εικονογράφησης.
Στην συνέχεια συνέβη αυτό που γίνεται με κάθε εικονογράφηση. Γίνομαι κομμάτι της ιστορίας και ζω μέσα σ' αυτήν, με αποτέλεσμα να μου αφήσει μια γλυκιά ανάμνηση.
Ποια θα ήταν η πρώτη σας αντίδραση και ως καθηγητής καλλιτεχνικών, αν ένα παιδί έκανε στην τάξη ότι η μαϊμού Μαρσέλα στην παραμυθοϊστορία και το παίρνατε χαμπάρι; Ποια είναι η συνήθης αντίδραση των άλλων παιδιών σε αντίστοιχες περιπτώσεις;
Ως καθηγητής έχω βρεθεί αρκετές φορές στη θέση αυτή. Η αντίδρασή μου δε θα μπορούσε να είναι παρά μόνο μια διακριτική απομάκρυνσή μου από το επίμαχο σημείο. Αυτό, βέβαια, δεν ισχύει με τους συμμαθητές του “υπεύθυνου” μαθητή. Κάποιοι παραπονιούνται, κάποιοι άλλοι γελάνε, πάντως είναι ένα γεγονός που δεν παίρνει έντονες διαστάσεις.
Πού έγκειται η μεγαλύτερη δυσκολία ζωγραφικής αποτύπωσης (εικονογράφησης) ενός παιδικού βιβλίου; Tι σας δυσκόλεψε περισσότερο στη Mυροβόλο Νίο;
Η μόνη δυσκολία που αντιμετωπίζω, συνήθως, είναι να μπορέσω να προσεγγίσω με την εικόνα μου αυτό που υπάρχει στο μυαλό του συγγραφέα, γεγονός που προϋποθέτει συνεννόηση και αμοιβαία συνεργασία. Αυτό συνέβη στην παρούσα εικονογράφηση και με αυτόν τον τρόπο απαντώ και στο δεύτερο ερώτημά σας.
Aν χρειαζόταν να διαλέξετε ανάμεσα στην αποκλειστική εικονογράφηση παιδικών βιβλίων ή στη θέση του καθηγητή καλλιτεχνικών σε δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο, τι θα διαλέγατε και γιατί;
Το επάγγελμα του καθηγητή από τη φύση του είναι κοινωνικό. Βρίσκομαι συνεχώς ανάμεσα σε παιδιά, είτε το θέλω είτε όχι. Από την άλλη, η εικονογράφηση, όπως και κάθε εικαστική δημιουργία, είναι μια απόλυτα μοναχική εργασία, οπότε αυτές οι δύο δουλειές αλληλοσυμπληρώνονται.
Αν, όμως, χρειαζόταν να επιλέξω ένα από τα δύο, αναμφίβολα θα επέλεγα την εικονογράφηση. Είμαι μοναχικός άνθρωπος και μέσα από τη δημιουργία εικόνων δημιουργώ ταυτόχρονα και έναν κόσμο υπέροχο στο μυαλό μου, που με καλύπτει απόλυτα σε όλα τα επίπεδα.
Η δεξιότητα σχεδίασης διδάσκεται ή είναι έμφυτη; Πότε αποφασίσατε ότι θα την αξιοποιήσετε στο μέλλον επαγγελματικά και τόσα χρόνια μετά, ποιο είναι το καλλιτεχνικό αποτύπωμα που αισθάνεσθε ότι έχετε αφήσει;
Η δεξιότητα διδάσκεται ή πιο ορθά αυτοδιδάσκεται, με τη χρόνια ενασχόληση του ανθρώπου με τη σχεδίαση-ζωγραφική. Αυτό προϋποθέτει μια έμφυτη αγάπη προς την εικόνα.
Ήταν η πρώτη μου επαγγελματική εμπειρία, από τα μαθητικά μου χρόνια ακόμη, όταν μου ζητήθηκε να κάνω ένα κόμικ έναντι αμοιβής και στη συνέχεια ήταν πάντα μέσα στις επαγγελματικές μου προτιμήσεις ακόμη και στη δύσκολη αγορά της Ελλάδας.
Όσον αφορά στο καλλιτεχνικό μου αποτύπωμα... δεν έχω να πω κάτι. Περιμένω από τους άλλους να δώσουν μια απάντηση πάνω σ' αυτό το ερώτημα.
Aν η επαγγελματική σας ενασχόληση δεν είχε να κάνει με το σχέδιο και με παιδιά και εφήβους, τι άλλο είναι αυτό που φαντάζεστε τον εαυτό σας να κάνει, σε επίπεδο δουλειάς και ελεύθερου χρόνου;
Είμαι από τους τυχερούς που κάνω μια δουλειά που υπεραγαπώ... Το μόνο που θα μπορούσα να φανταστώ ως άλλη εργασία, θα ήταν πάνω στην κατασκευή με ξύλο, μαραγκός ή σε κάποιο καρνάγιο να κάνω καΐκια.
Πόσο κοντά ή μακριά είναι η Μυροβόλος Νίος, μέσω και της δικής σας εικονογράφησης, από τις ιστορίες και τα παραμύθια της δικής εποχής ως παιδί εκεί που μεγαλώσατε;
Απλώς διαφορετική εποχή, καθώς η ανάγκη ύπαρξης της εικονογράφησης είναι πάντα ίδια. Από τη δική μου πλευρά, οι εικόνες με ταξίδευαν μέσα σε αυτές τις ιστορίες. Με αυτόν τον γνώμονα προχώρησα και στην εικονογράφηση της “Mυροβόλου Νίου" κι ελπίζω να το πέτυχα.
Mε ποιον ήρωα της ιστορίας ταυτιστήκατε περισσότερο, μέσω και της διαδικασίας της εικονογράφησης (ή θα ταυτιζόσαστε αν είσαστε πάλι παιδί); Ο βαθμός ταύτισης του εικονογράφου με τους χαρακτήρες της ιστορίας συμβάλλει θετικά στο αποτέλεσμα ή μπορεί ν’ αποτελέσει τροχοπέδη φαντασίας;
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος είναι αδιαμφισβήτητα και αυτός που κερδίζει και η ταύτιση με αυτόν είναι λογικό να υπάρχει και να επηρεάζει το αποτέλεσμα θετικά.
Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις ή εξαρτάται πάντα από την εικόνα και τη φαντασία αυτού που τη βλέπει;
Θα απαντήσω με αυτό που διδάσκω στους μαθητές μου: Δεν ξέρουμε, βλέπουμε. Μαθαίνουμε παρατηρώντας τις εικόνες που φτιάχνουν οι εικαστικοί, είτε αυτοί είναι ζωγράφοι είτε όποιοι δημιουργούν εικόνες με οποιοδήποτε τρόπο.
Ο τρόπος που βλέπουμε ή φτιάχνουμε μια εικόνα, δηλώνει όλη μας την παιδεία. Άρα ναι, η εικόνα είναι χίλιες λέξεις κι ακόμη περισσότερες.
Γιατί θα προτείνατε ν’ αγοράσει το βιβλίο «Η Μυροβόλος Νίος», ένα παιδί, ένας γονέας, ένας εκπαιδευτικός, ένας γιατρός και ένας κωμικός ηθοποιός, εκτός από το γεγονός ότι... το έχετε εικονογραφήσει; Πώς θα το αξιολογούσατε με την οπτική του τρίτου παρατηρητή;
Επειδή ασχολείται με ένα θέμα, εκτός από τα fake news, που μας έχει απασχολήσει λίγο πολύ όλους μας. Όχι ότι θα μας κάνει το βιβλίο αυτό λιγότερο ή περισσότερο εκλεκτικούς πάνω στο πώς οσμιζόμαστε τον κόσμο, αλλά θα μας κάνει να είμαστε πιο ανεκτικοί.
Oι εικονογράφοι έχουν πρότυπα/είδωλα; Eσείς είχατε και αν ναι, πώς έχουν επηρεάσει τον τρόπο που σχεδιάζετε;
Δεν μπόρεσα ποτέ να αντιγράψω τα πρότυπά μου, όσο κι αν το ήθελα, καθώς δεν μπορούσα να αντιγράψω και να οικειοποιηθώ ξένες εικόνες. Γι' αυτό και αφήνω της εικόνες να δημιουργούνται χωρίς συνειδητούς επηρεασμούς, γνωρίζοντας, όμως, ότι υπάρχουν και με κατατρέχουν.
Ποια ήταν η βασική πηγή έμπνευσής σας, όταν σχεδιάζατε στην παιδική/εφηβική σας ηλικία και ποια είναι η θεματική που απολαμβάνετε περισσότερο να σχεδιάζετε σήμερα ως ενήλικας;
Τα πρώτα σχέδια που θυμάμαι να κάνω, ήταν εικόνες στο φάσμα του συμβολισμού, ένα παιδί μπροστά σε μια κλειστή πόρτα ενός παλιού αρχοντικού, ένας ακροβάτης που περπατά σε ένα σχοινί χωρίς όρια, ένα άρμα μάχης να πυροβολεί το φεγγάρι. Ήταν μια υπέροχη διαδικασία μιας και βυθιζόμουν μέσα στις εικόνες...
Αν εξαιρέσουμε τα χρόνια των σπουδών, δεν απέχουν οι σημερινές μου εικόνες πολύ... μόνο που μεγάλωσα κι είναι, πλέον, πιο συνειδητές.
Αν μπαίνατε, μ’ ένα μαγικό τρόπο, στην ιστορία, ποιο ζώο δε θα θέλατε να είστε και για ποιο λόγο;
Ο λαγός θα ήταν ο ήρωάς μου... Είναι ο παρατηρητής και ο κουτσομπόλης, κάτι που λατρεύω να περιγράφω, αν και δε με χαρακτηρίζει ως άνθρωπο.
Πόσο μαγικός είναι, αλήθεια, ο κόσμος των χρωμάτων και των εικόνων από μέσα και πώς συνδέεται με την παιδική ηλικία των δημιουργών;
Ο κόσμος των χρωμάτων, των σχημάτων, των ιστοριών, είναι ο κόσμος της φαντασίας. Τα παιδιά ζουν μέσα σε αυτόν τον κόσμο, γι' αυτό είναι τόσο χαρούμενα ή αφελή, όπως λανθασμένα τα χαρακτηρίζουμε. Καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά, αντικαθιστά τη φαντασία η λογική και τη χαρά η βαρεμάρα. Αντίδοτο σε αυτό είναι η τέχνη.
Aν η συγγραφέας της Μυροβόλου Νίου σας ρωτούσε να της προτείνετε μια διαφορετική εξέλιξη και ανατροπή της ιστορίας, ποια θα ήταν αυτή;
Μια εναλλακτική θα ήταν ο βασιλιάς, κατανοώντας την άσχημη θέση της μαϊμούς... και το βάσανο που πέρασε, να επιβάλλει σε όλους την όσφρηση του αερίου, έτσι ώστε μετά από αυτό να υπάρχει έμπρακτη συμπαράσταση στην πρωταγωνίστρια!
Το βιβλίο, εκτός από τα fake news, διαπραγματεύεται ένα θέμα ταμπού και συναντάται για πρώτη φορά στην παιδική βιβλιογραφία. Ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης;
Τον ενδεδειγμένο τρόπο μάλλον δεν είμαι εγώ σε θέση να τον προτείνω, υπάρχουν σίγουρα πιο ειδικοί. Από την πλευρά μου, μόνο την κατανόηση της φυσικής αυτής ανάγκης από την μία και από την άλλη, τη διακριτικότητα που πρέπει να έχουμε, όταν μας έρχεται αυτή η... ανάγκη!
Πώς φαντάζεστε την τελική έντυπη αποτύπωση της Μυροβόλου Νίου σε βιβλίο και ποιο θα ήταν το πρώτο πρόσωπο που θα θέλατε να το χαρίσετε;
Πιστεύω και εύχομαι το καλύτερο αποτέλεσμα και πολύ κοντά στα πρωτότυπα σχέδια που έστειλα και είχα στο μυαλό μου, όσο είναι αυτό δυνατό.
Το πρώτο άτομο που θα το έκανα δώρο είναι η κόρη μου, μιας και ήταν παρούσα στη δημιουργία...
Ο Πάλλης Γιώργος, έχει τελειώσει την Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. με πτυχία ζωγραφικής και χαρακτικής. Ασχολείται από μικρή ηλικία με την εικονογράφηση. Δουλειά του έχει φιλοξενηθεί σε περιοδικό του Υπουργείου Παιδείας «Αερόστατο», στις εκδόσεις «Μαλλιάρης παιδεία» (εικονογραφημένο παιδικό λεξικό και 9 βιβλία μυθολογίας των εκδόσεων). Έχει βραβευθεί σε διεθνή διαγωνισμό εικονογράφησης και έχει ανά καιρούς, ελεύθερες συνεργασίες με φορείς, για δημιουργία εικόνων και αφισών καθώς και εικονογραφήσεις βιβλίων.