top of page
fonto.png

Συνέντευξη στο Blessed

Στιγμιότυπο οθόνης 2023-03-31, 11.35.43 μμ.png
Στιγμιότυπο οθόνης 2023-03-31, 11.36.04 μμ.png

Ο Αμφικαθρέφτης της Σοφιάννας Παϊδούση


Marilia Makri

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

Συναντήσαμε τη συγγραφέα Σοφιάννα Παϊδούση στον προσωπικό της χώρο στην Κέρκυρα. Το Fairytale luxury apartment είναι ένας χώρος φτιαγμένος με αγάπη. Με την ίδια αγάπη η Σοφιάννα έχει δημιουργήσει ήδη δύο υπέροχα παραμύθια κι ετοιμάζεται για ακόμη δύο προς το παρόν!

Ο “Παρφές” είναι το πρώτο της βιβλίο και ο “Αμφικαθρέφτης” το δεύτερο, που μας τράβηξε την προσοχή για το θέμα του αλλά και για τη σπουδαία δουλειά στη συγγραφή, την εικονογράφηση και την επιπρόσθετη συμβολή ψυχολόγων και διατροφολόγων.

Πες μας δυο λόγια για το βιβλίο.
Ο Αμφικαθρέφτης «καθρεφτίζει» πρώτα τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας και μετά τη σχέση που έχουμε με τους άλλους.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

Η Διονυσία, αν και ηρωίδα του παρελθόντος, έχει περισσότερα κιλά από ό,τι επιτάσσει στερεοτυπικά η κοινωνία και αυτό την εμποδίζει να αναπτύξει υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις όχι μόνο με άτομα της ηλικίας της αλλά και με τα ίδια τα μέλη της οικογένειάς της. Όταν, όμως, κληρονομεί έναν μαγικό καθρέφτη, έρχεται, ξαφνικά, αντιμέτωπη με το «πρόβλημά» της και καλείται να το διαχειριστεί με τη βοήθεια του περιβάλλοντός της. 

Πώς εμπνεύστηκες την ιστορία του βιβλίου; 
Ανέκαθεν ήθελα να γράψω μία ιστορία επηρεασμένη από κλασικά πρότυπα.

Το θέμα της αυτοεικόνας και της αυτοεκτίμησης δεν έχει συγκεκριμένη εποχή, είναι διαχρονικό, συνέβαινε, συμβαίνει και θα συμβαίνει, με τις επιπρόσθετες παραμέτρους των διατροφικών διαταραχών στην εποχή μας, με ό,τι ψυχολογικό αυτό συνεπάγεται.

Φυσικά είναι ένα από τα θέματα που απασχόλησε κι εμένα στην εφηβεία (τότε το επιθυμητό είδωλο το ζωγράφιζα σε άπειρα χαρτιά ακουαρέλας που κρέμοταν πάνω από το κρεβάτι μου!), αλλά δεν παύει να με απασχολεί κατά καιρούς, κάτω από άλλες συνθήκες βέβαια. Ακόμα ψάχνω στις αποθήκες για έναν… αμφικαθρέφτη.

Λίγη μαγεία, άλλωστε, στην εποχή μας δε θα έβλαπτε… 

Το βιβλίο μιλά κυρίως για το body image και την αυτοεικόνα μας. Πώς το έχει αγκαλιάσει το κοινό και τι σχόλια λαμβάνεις πιο συχνά;
Είμαι πολύ χαρούμενη που κι αυτό το βιβλίο έχει λάβει την ίδια και ίσως ακόμη μεγαλύτερη απήχηση με το πρώτο μου βιβλίο, με τίτλο «Ο Παρφές» (για τη διαφορετικότητα και τον σχολικό εκφοβισμό). Παρ΄ όλα αυτά μου προξενεί εντύπωση που το προτιμούν γονείς που έχουν κυρίως κορίτσια, σε αντίθεση με τον Παρφέ που το επιλέγουν κυρίως για αγόρια! Στερεότυπα θα πείτε! Μπορεί, πάντως, να τους επηρεάζουν και τα χρώματα των εικόνων, αλλά όταν τα έγραφα δεν είχα σκεφτεί ότι τα θέματά τους δεν απευθύνονται τόσο και στα δύο φύλα. Σε γενικές γραμμές τα σχόλια είναι εγκωμιαστικά, γεγονός που μου δίνει δύναμη να συνεχίζω, ενώ χαίρομαι ιδιαίτερα καθώς όσοι έχουν διαβάσει και τα δύο περιμένουν τα επόμενα! Δεν ξέρετε πόση ευθύνη νιώθω να φανώ αντάξιά τους!

Στο βιβλίο θίγονται και θέματα που αφορούν την οικογένεια, την απώλεια, τις αξίες και τα συναισθήματα της πρωταγωνίστριας σχετικά με την εικόνα της, με ποιο τρόπο θεωρείς πως μπορεί να βοηθήσει τον αναγνώστη στη δικιά του ζωή;
Δεν θα σας αποκαλύψω πολλά, θα σας πω μόνο πως όπως σε κάθε κλασσικό παραμύθι, έτσι κι ο Αμφικαθρέφτης, έχει αίσιο τέλος. Η Διονυσία όμως δε πετυχαίνει τους στόχους της από τη μία στιγμή στην άλλη, ούτε της δόθηκε ένα μαγικό ραβδάκι. Ο μαγικός καθρέφτης είναι απλώς το έναυσμα, η αφορμή μαζί με την υποστήριξη και βοήθεια του οικογενειακού της περιβάλλοντος.

Θεωρώ πως και στη πραγματική μας ζωή αυτό που χρειάζεται κάποιος/α, μικρός/ή ή μεγάλος/η, για να πετύχει τον όποιο στόχο του ειναι υπομονή, επιμονή και βέβαια ανθρώπους να τον αγαπάνε γι’ αυτό που είναι και να τον βοηθούν
 

Αυτό λέει και η γιαγιά της Διονυσίας!

Ο «Αμφικαθρέφτης» υπογράφεται και από διατροφολόγους και από ψυχολόγο. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα χρήσιμο παραμύθι για την ευαίσθητη περίοδο της εφηβείας και της ενηλικίωσης. Πιστεύεις, όμως, πως εμείς οι μεγάλοι ξεπερνάμε τον «πόλεμο» με τον δικό μας καθρέφτη; Τι θα μας συμβούλευες ως δημιουργός αυτού του υπέροχου παραμυθιού;  
Προσωπικά δεν τον έχω ξεπεράσει ούτε νομίζω θα τα καταφέρω ποτέ. Φταίει η ηλικία που δεν είναι των 20, φταίει η αλλαγή του μεταβολισμού, φταίνε οι εγκυμοσύνες, η δουλειά γραφείου, δεν ξέρω… Μάλλον όλα αυτά μαζί κι ακόμη περισσότερα, αλλά νομίζω συμβαίνουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα γύρω μας και δε μου αφήνουν χρόνο να το σκεφτώ. Καλύτερα, δηλαδή!

Στις συμβουλές, πάντως, δεν είμαι καλή, αλλά γνωρίζω ένα πράγμα: η δύναμη κρύβεται μέσα μας! (το ξέρει και η Διονυσία αυτό).  

Και τα δύο βιβλία σου έχουν ζωηρές εικονογραφήσεις αλλά και μουσικοθεατρικές νότες. Ποια είναι η σχέση σου με το θέατρο; 
To θέατρο το αγαπώ. Έχω παρακολουθήσει αμέτρητες παραστάσεις από παιδάκι. Θα ήθελα κάποια στιγμή να γράψω και θεατρικές παραστάσεις, κάτι που το έχω σπουδάσει άλλωστε (όπως και τον κινηματογράφο) και μακάρι να το κάνω σύντομα, γιατί και τα δύο πρώτα μου παραμύθια διασκευάζονται. Απλώς το budget λίγο ξεφεύγει! Αυτό γενικά είναι ένα πρόβλημα στην Ελλάδα, αλλά, επειδή είμαι άνθρωπος που δίνει έμφαση στη λεπτομέρεια, θεωρώ πως αν κάτι δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα καλύτερα να μην το κάνεις καθόλου. Ευελπιστώ και τα παιδιά μου να έχουν την ίδια σχέση και καλύτερη με αυτούς τους τομείς, όπως και όλα τα παιδιά του κόσμου! Χαίρομαι που με έχουν τιμήσει, μεταξύ άλλων και στα δύο μου βιβλία, άνθρωποι του θεάτρου κι εύχομαι αυτό να γίνει και στα επόμενα! 

Μας έχεις συνηθίσει σε βιβλία ευανάγνωστα για μικρούς και μεγάλους. Τι ετοιμάζεις αυτή την περίοδο;
Προσεχώς θα εκδοθεί, από τις εκδόσεις Book Guru, το τρίτο παραμύθι μου με τίτλο «Η Μυροβόλος Νίος», που αναφέρεται σε ένα θέμα ταμπού (πρώτη φορά στην ελληνική παιδική βιβλιογραφία), σε εικονογράφηση του εξαιρετικού καλλιτέχνη Γιώργου Πάλλη και απευθύνεται και σε μικρότερα παιδιά. Μέχρι τα Χριστούγεννα ευελπιστώ να εκδοθεί και το επόμενο βιβλίο μου με τίτλο «Οδός Ψυχάρη». Πρόκειται για ένα πιο dark προσωποιημένο, τρόπον τινά, παραμύθι, το οποίο πρωταγωνιστεί ο μικρότερος γιός μου, ο οποίος μαγικά ταξιδεύει στο παρελθόν, 60 χρόνια πίσω και συναντά τον παππού του και πατέρα μου, που ποτέ δε γνώρισε δυστυχώς… Ακόμα κι εδώ η νεραϊδόσκονη κάνει τα μαγικά της, αλλά και πάλι είναι αρκετή; Ποιος ξέρει;

Γενικά νιώθω «blessed» που ό,τι έχω γράψει έχει ή πρόκειται να εκδοθεί!

Σε ευχαριστούμε πολύ για την απολαυστική συνέντευξη και σίγουρα θα τα πούμε σύντομα ξανά στη παρέα του blessed.gr

Πηγή: Βlessed.gr, Mάρτιος 23

 

Στιγμιότυπο οθόνης 2023-03-31, 11.36.29 μμ.png
Στιγμιότυπο οθόνης 2023-03-31, 11.36.16 μμ.png
Book no.1
Book no.2
bottom of page