Συνέντευξη στο Max Mag
Η Σοφιάννα Παϊδούση, συγγραφέας των Εκδόσεων Υδροπλάνο, προτείνει στους αναγνώστες του Maxmag, 10 αγαπημένα της βιβλία που είναι και αγαπημένες ταινίες. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
"Να θυμάσαι πως δεν ωφελεί σε τίποτα το να παραδίνεσαι στα όνειρα και να ξεχνάς ότι ζεις στην πραγματικότητα"!
Άλμπους Ντάμπλντορ
Ο Χάρι Πότερ και η φιλοσοφική λίθος, της J. K. Rowling
Ποιος δεν έχει λατρέψει τη μαγεία των παραμυθιών του Βορρά, – που τρελαίνομαι ν’ αφηγούμαι, by the way… – που έχουν επηρεάσει τη συγγραφέα αυτών των βιβλίων-φαινόμενων, που ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να με συναρπάζουν;
Πώς να εκπαιδεύσετε τον δράκο σας, της Cowell Cressida
Βιβλίο που σε καθηλώνει με την εντυπωσιακή δράση, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη αλληγορικών θεμάτων για τις διαπολιτισμικές σχέσεις και την αποδοχή της διαφορετικότητας – όπως το βιβλίο μου, «Ο Παρφές», ένα πράγμα…
Μια νύχτα στο μουσείο, του Milan Trenc
Με μια ανάλαφρη διάθεση, απλή πλοκή γεμάτη εκπλήξεις κι έμμεσα μηνύματα, αυτή η διασκεδαστική οικογενειακή περιπέτεια φαντασίας, που βασίζεται στο ομώνυμο εικονογραφημένο βιβλίο του Κροάτη συγγραφέα, απευθύνεται πρωτίστως στα παιδιά, όμως, πιστέψτε με, θα συναρπάσει κι εσάς τους ενήλικες…
Πάντινγκτον, του Michael Bond
Βιβλίο που διαπραγματεύεται το πάντα επίκαιρο θέμα της μετανάστευσης. Με την οικογένεια στο επίκεντρο και τους πρωταγωνιστές της να περνούν μικρές και μεγάλες δοκιμασίες… ζωής.
Χιούγκο, του Brian Selznick
Η ιστορία αναδεικνύει, με περίτεχνο, είναι η αλήθεια, τρόπο, την καλοσύνη, τον αλτρουισμό, την περιέργεια, τη φαντασία και τη δημιουργικότητα, ως τα πλέον σημαντικά εφόδια για την αναζήτηση της ευτυχίας – ευτυχία πού είσαι; Ακόμα σε ψάχνω… – και υπενθυμίζει πως όλοι και όλα έχουν κάποιο σκοπό. Εμένα μου λες;
Ντάμπο, της Helen Durney
Βιβλίο που αναδεικνύει τη φιλοζωική συνείδηση – ο Charlie, το σκυλάκι μου, μπορεί να σας διαβεβαιώσει σχετικά.. Μας παρακινεί ενάντια στην εκμετάλλευση των ζώων για ψυχαγωγικούς σκοπούς – νισάφι πια…
Το Πολικό Εξπρές, του Chris Van Allsburg
Η ιστορία μέσα από ζεστά κι άμεσα μηνύματα για την υπευθυνότητα, το θάρρος, τη φιλία, το κουράγιο, τη γνώση και τη μετριοφροσύνη, επικεντρώνεται στις ανθρώπινες αξίες που πρεσβεύουν οι γιορτές – που τόσο λατρεύω, αν και περνάνε γρήγορα… – χωρίς να προχωρά σε θρησκευτικές αναφορές.
Συνολικά τονίζεται κι ενθαρρύνεται η πίστη στον συμβολικό χαρακτήρα του Άι-Βασίλη. Αν και ο επίλογος προσφέρει και μια υλική απόδειξη της ύπαρξής του – δεν πιστεύω να είστε από τους ελάχιστους/ες που δεν πιστεύουν στην ύπαρξή του – γιατί θα διαφωνήσουμε, οριζοντίως και καθέτως…
Σρεκ, του William Steig
Η συγκεκριμένη κωμική περιπέτεια φαντασίας, είναι διασκεδαστική, καλοδουλεμένη κι αναμφισβήτητα πρωτότυπη όσον αφορά στην προσέγγιση των παραμυθιών. Παρά το γεγονός ότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί classic, ένεκα κυρίως της εμμονής της με την mainstream pop culture. – Εμείς, πάντως, δηλώνουμε οπαδοί της, αλλά μην το πείτε παραέξω…
Ταυτόχρονα, η ταινία λειτουργεί και ως σάτιρα του κινηματογραφικού κόσμου των παραμυθιών και αμφισβητεί τα στερεότυπα για τους ήρωες, τα τέρατα και τις πριγκίπισσες – λίγα λόγια για τις πριγκίπισσες, παρακαλώ..- Υπό τους ήχους παλαιότερων και σύγχρονών της ποπ τραγουδιών.
Μαίρη Πόππινς, της Pamela Lyndon Travers
Η ηρωίδα της ιστορίας πιστεύει πως το κλειδί της ευτυχίας βρίσκεται στην απόλαυση μικρών, απλών και καθημερινών πραγμάτων και στην προσθήκη διασκεδαστικών στοιχείων στις ημερήσιες ασχολίες, ενώ ταυτόχρονα υπογραμμίζει τη σημασία της δουλειάς και της αξιοπρέπειας. – Δουλειές για όλους κι όλες παρακαλώ, για να περάσουμε και το πολιτικό μας μήνυμα…
Η ίδια μεταμορφώνει κάθε μονότονη εργασία και κάθε συνηθισμένη έξοδο των παιδιών, σε μια συναρπαστική περιπέτεια γεμάτη τραγούδια και χορό και γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για τους δύο ανεπαρκείς γονείς! – Μεγάλα λόγια για τους άλλους να μη λέμε φυσικά, γιατί είμαστε κι εμείς γονείς…
Η μελωδία της Ευτυχίας, των Howard Lindsay και Russel Crouse
Ιστορία με πολλά κι αξιόλογα μηνύματα για την αγάπη, την οικογένεια, τη ζεστασιά, την οικειότητα και το παιχνίδι που είναι απαραίτητα για το μεγάλωμα των παιδιών. – Να ήταν μόνο αυτά απαραίτητα, καλά που θα ήταν…
Η ταινία, βέβαια, μας μαγεύει ακόμα με τα κλασικά της αριστουργήματα, όπως «The Sound of Music», «Do-Re-Mi» και «supercalifragilisticexpialidocious», που μας γυρνούν σε μια άλλη εποχή. – Μακάρι να μας γυρνούσαν τόσο εύκολα και στην πραγματικότητα..