Για την ομάδα του Authoring Melodies
Δημήτρης Μπονόβας
Δε λέω, είναι μία μορφή ανακούφισης. Αλλά η μυρωδιά που ακολουθεί, δεν παλεύεται με τίποτα. Φανταστείτε τώρα ένα ολόκληρο σύννεφο φτιαγμένο από… κλανιές, θα μπορούσατε να το αντέξετε; Οι εκπρόσωποι του ζωϊκού βασιλείου θα μπορούσαν;
Αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σήμερα παρέα με τη Σοφιάννα Παϊδούση και το νέο της παραμύθι με τίτλο «Η Μυροβόλος Νίος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Book Guru.
Είστε έτοιμοι;
1) Καλώς ήρθες Σοφιάννα! Νέο βιβλίο λοιπόν, θα μας κάνεις μία μικρή εισαγωγή;
Σ.Π.: Η Μαρσέλα,η μαϊμουδίτσα, η ηρωίδα του νέου τρίτου βιβλίου μου δηλαδή, μετά τον “Παρφέ” και τον “Αμφικαθρέφτη”, αναγκάζεται να… ρεύεται και να πέρδεται και δημόσια παρακαλώ, προσπαθώντας να αποβάλει το αέριο που εισέπνευσε, εξαιτίας ενός ατυχήματος που είχε. Αυτό τη φέρνει σε ιδιαίτερα δυσάρεστη θέση μπροστά στα άλλα ζωάκια, τους συγχωριανούς της, στο μη ευωδιαστό χωριό, πλέον, με το όνομα Νίος, εν μέσω διασποράς ψευδών ειδήσεων (fake news). Τι θα γίνει, όμως, τώρα που είναι τουριστική περίοδος και το χωριό, πλέον, δεν είναι και τόσο ελκυστικό, καθώς η Μαρσέλα καταφέρνει με διάφορους τρόπους να παραπλανήσει και τους συγχωριανούς της να κάνουν κάτι αντίστοιχο; Έτσι, λοιπόν, η ιστορία μόλις άρχισε…
2) Τι να περιμένουμε να δούμε από τη Μαρσέλα;
Σ.Π.: Η Μαρσέλα, η μαϊμουδίτσα, είναι μια ικανή εκπαιδευτικός που προσπαθεί να κρύψει το θέμα που την απασχολεί, με διάφορους έξυπνους τρόπους (και μέσω της διασποράς ψευδών ειδήσεων), ώστε να αισθανθεί καλύτερα μπροστά στα υπόλοιπα ζωάκια, γιατί, όπως ενδεχόμενα συμβαίνει και στους περισσότερους ενήλικες, ντρεπόμαστε όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει δημοσίως!
3) Ο βασιλιάς Λέοναρντ και τα υπόλοιπα ζώα, τι στάση κρατούν απέναντι στη μαϊμουδίτσα μας;
Σ.Π.: Στην αρχή, όταν την πήραν χαμπάρι, άρχισαν να την κοροϊδεύουν και περισσότερο τα πιο μικρά από αυτά. Αργότερα, βέβαια, συνειδητοποίησαν ότι ακόμα και να συμβεί δημοσίως, δεν είναι και τόσο σπουδαίο θέμα. Πρόκεται για μία φυσιολογική λειτουργία του κάθε οργανισμού! Δεν το λέμε εμείς μόνο, το επιβεβαιώνει και η αγαπημένη παιδίατρος
4) Διαβάζουμε ότι το βιβλίο σου αυτό αγγίζει το θέμα των fake news. Τι ακριβώς είναι αυτό που θέλεις να καταδείξεις ως προς αυτό;
Σ.Π.: Η δύναμη του διαδικτύου είναι τεράστια. Θυμάμαι στις αρχές τον εαυτό μου που έψαχνα να δω ειδήσεις και κάποια sites αποδεικνυόταν στη συνέχεια ότι δεν ήταν και τόσο έγκυρα και αξιόπιστα. Σιγά σιγά έμαθα βέβαια ή έτσι νομίζω τουλάχιστον, αλλά τα fake news μπορεί να επηρεάσουν πολύ πιο εύκολα λιγότερο μυημένους και εκπαιδευμένους αναγνώστες, οι οποίοι με τη σειρά τους να τα προωθήσουν σε ακόμη περισσότερους/ες.
5) Πιστεύεις ότι τα παιδιά μπορούν να διδαχθούν πιο εύκολα κάτι όταν τους το δώσεις υπό μορφή κωμωδίας;
Σ.Π.: Ναι, φυσικά είναι πιο εύκολο να το κατανοήσουν με διασκεδαστικό τρόπο ή με τη μορφή παιχνιδιού. Ειδικά τέτοια θέματα, όπως αυτό, που δεν είναι συνήθη στην παιδική βιβλιογραφία και αγγίζουν μια φυσιολογική σωματική λειτουργία, που δυσκολευόμαστε να διαχειριστούμε, παιδιά και περισσότερο ενήλικες, μπροστά σε άλλους/ες.
6) Τι ήταν αυτό που σε δυσκόλεψε περισσότερο όσο αφορά την αποτύπωση της ιστορίας;
Σ.Π.: Το πώς θα αποδώσω ένα τέτοιο θέμα ταμπού, που βρίθει στερεοτύπων, με κωμικό τρόπο, χωρίς φυσικά να προσβάλλω κανέναν και καμία ούτε καν την ίδια τη Μαρσέλα!
7) Λόγω και του επαγγέλματός σου ως νηπιαγωγός, σου είναι πιο εύκολο να απευθύνεσαι σε παιδιά;
Σ.Π.: Ναι, φυσικά. Ειδικά αυτό το παραμύθι απευθύνεται και σε πιο μικρά παιδιά, περισσότερο απ’ ότι τα δύο προηγούμενα, ο “Παρφές” και ο “Αμφικαθρέφτης” (κυρίως γιατί οι βασικοί πρωταγωνιστές είναι ζώα, λόγω της εικονογράφησης και ενδεχόμενα λόγω θέματος).
Θεωρώ, πάντως, ότι μπορώ πιο εύκολα ν’ απευθυνθώ σε μικρά παιδιά, ίσως εξαιτίας και του εκπαιδευτικού επαγγέλματος (εργάζομαι ως νηπιαγωγός σε δημόσιο νηπιαγωγείο της Αττικής), αν και όλα τα παραμύθια προσαρμόζονται σε κάθε ηλικία από τον παιδικό σταθμό μέχρι το γυμνάσιο και ακόμη παραπέρα (ή τουλάχιστον είναι απαραίτητο να προσαρμόζονται, σε κάθε περίπτωση).
8) Το έργο αυτό, έχει στοιχεία από εσένα; Θα βρούμε τη Σοφιάννα μέσα στα γραφόμενά της;
Σ.Π.: Όχι ιδιαίτερα, αν εξαιρέσουμε ότι και μένα μου αρέσει κάποιες φορές να κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή για διασκέδαση, μεταξύ άλλων ή για να ενημερώνω από τις ειδήσεις (η αλήθεια είναι το κάνω σπάνια πλέον, γιατί με στενοχωρεί, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).
9) «Μια φορά κι έναν καιρό…» έτσι ξεκινούν όλα τα παραμύθια. Τελειώνουν όμως με το «κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»;
Σ.Π.: Σε γενικές γραμμές ναι, ειδικά όσα απευθύνονται σε παιδιά μικρότερης ηλικίας. Πάντα υπάρχει η ανάγκη κάθαρσης, όπως σε όλες τις μορφές τέχνης.
10) Να περιμένουμε σύντομα κάτι καινούργιο;
Σ.Π.: Έχω ολοκληρώσει τη συγγραφή και την εικονογράφηση του τέταρτου παραμυθιού μου, με τίτλο «Οδός Ψυχάρη». Πρόκειται για ένα σκοτεινό αλλά ταυτόχρονα φωτεινό παραμύθι που γράφτηκε την εποχή του κορονοϊού, που έχασα τον πατέρα μου και το αφιερώνω σε εκείνον αλλά και στον μικρότερο γιο μου, που δεν τον πρόλαβε. Πιο συγκεκριμένα, είναι ένα προσωποποιημένο παραμύθι με ήρωες και ηρωίδες από όλη την οικογένειά μου, που προσπαθεί να καταδείξει και να εστιάσει στον τρόπο που ζούσαν οι άνθρωποι τη δεκαετία του ’60 συγκριτικά με το σήμερα, με όλα τα όμορφα και τα περίεργα της εποχής!
Σοφιάννα, σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες και σου ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία στο έργο σου!!!
Συνέντευξη στο Authoring Melodies
